Πρόκειται για καλοήθη πάθηση του πέους η οποία χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό συμπαγών πλακών ινώδους ιστού στην επιφάνειά του.

Λόγω της ύπαρξης της πλάκας το πέος στο σημείο εκείνο χάνει την ελαστικότητα του, με αποτέλεσμα στη στύση να κάμπτεται προς τη μεριά της πλάκας.

Η αιτιολογία της κατάστασης παραμένει άγνωστη.

Η συχνότητα εμφάνισης της πάθησης υπολογίζεται σε 1% των ανδρών ηλικίας 40-60 ετών.

Περίπου στο 66% των περιπτώσεων οι πλάκες εμφανίζονται στην ραχιαία (επάνω) επιφάνεια του πέους, όποτε το πέος κοιτάζει προς τα επάνω.

Η πάθηση έχει δυο φάσεις :

1. την ενεργό (διαρκεί 1-6 μήνες) : υπάρχουν επώδυνες στύσεις και η κάμψη εξελίσσεται (μεγαλώνει)

2. την ινώδη (στους 9-12 μήνες) : ο πόνος στη στύση εξαφανίζεται, η διαδικασία της φλεγμονής υποχωρεί και η δυσμορφία του πέους παίρνει την τελική μορφή της.

Η διάγνωση γίνεται με την ψηλάφηση των πλακών κάτω από το δέρμα του πέους, και μπορεί να επιβεβαιωθεί υπερηχογραφικά.

Η κατεύθυνση και ο βαθμός  της κάμψης μπορεί να τεκμηριωθεί με φωτογραφίες που φέρνει ο πάσχων στο γιατρό.

Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με μέτρια έως σήμερα αποτελέσματα και την χειρουργική αποκατάσταση για ευθειασμό του πέους η οποία ανάλογα με την κάθε περίπτωση μπορεί να περιλαμβάνει:

• τεχνικές πτύχωσης του χιτώνα που περιβάλλει το πέος χωρίς να αφαιρείται η πλάκα (plication)

• χρήση συνθετικών μοσχευμάτων στο σημείο που αφαιρείται η πλάκα (grafting)

• τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης